به نقل از «عصر ایران»

اژدهای پرنده به کمک آتش‌نشان‌ها می‌رود!(+عکس)

تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۴۸۵۸۱

پژوهشگران «دانشگاه استانی آکیتا»(Akita Prefectural University) در ژاپن، یک شیلنگ آتش‌نشانی پرنده ساخته‌اند که با استفاده از فشار آب خود به ‌عنوان یک سیستم پیشرانه دو قسمتی معلق می‌شود و خود را برای مقابله با آتش‌سوزی هدایت می‌کند، آب را روی آتش می‌پاشد و اپراتورها را ایمن نگه می‌دارد.

به گزارش ایسنا، این سیستم اژدهای پرنده دارای دو واحد پیشرانه چهار نازلی است که یکی در انتهای شیلنگ و دیگری سه متر عقب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر یک از این عناصر را می‌توان شبیه به یک کوادکوپتر در نظر گرفت.

سوپاپ‌ها و اتصال‌دهنده‌هایی که روی هر نازل نصب شده‌اند و جریان و جهت رانش را کنترل می‌کنند، به آن امکان می‌دهند تا آن طور که یک پهپاد معمولی ممکن است بالا برود، تعادل را نگه دارد و خود را در هوا هدایت کند.

شیلنگ نمونه اولیه فقط چهار متر طول دارد و به سمت یک ایستگاه کنترل کوچک حرکت می‌کند که در آنجا یک اپراتور به هدایت کردن وسیله می‌پردازد. اپراتور با استفاده از دوربینی که روی سر اژدها قرار دارد، به دید معمولی و حرارتی مجهز می‌شود تا ببیند باید کجا برود و مطمئن شود که آب را در قسمت‌های مورد نیاز می‌پاشد.

اژدهای پرنده ممکن است هنگام انجام دادن کار خود کمی بی‌نظم باشد و همه آبی که می‌پاشد، دقیقا به محل مورد نیاز نرود اما از سوی دیگر، این یک راه هوشمندانه و سرگرم‌کننده برای فرونشاندن آتشی است که به در هوا زبانه می‌کشد و آتش‌نشان‌ها نمی‌توانند به آن نزدیک شوند.

با وجود این، شیلنگ چهار متری مطمئنا برای بیشتر موقعیت‌ها کافی نیست و این یکی از مشکلاتی است که اژدها در حرکت رو به جلو با آن روبه‌رو خواهد شد زیرا افزایش طول شیلنگ به یک ربات نیاز دارد که شیلنگ سنگین‌تر را بلند کند و بکشد.

بنابراین، به فشار بیشتری نیاز خواهد داشت و افزایش آن بدون ایجاد تغییرات اساسی در خودروهای آتش‌نشانی که به آنها متصل می‌شود ممکن است کار ساده‌ای نباشد. همچنین، این گروه پژوهشی دریافت که وقتی قطعات پلاستیکی نمونه اولیه بر فراز آتش‌ پرواز می‌کنند، ذوب می‌شوند.

با وجود گروه‌های متعددی که روی این پروژه کار می‌کنند، ممکن است بتوان جدول زمانی نسبتا ناامیدکننده گروه دانشگاه آکیتا را تمدید کرد. دکتر «یویچی آمبه»(Yuichi Ambe) از پژوهشگران این پروژه گفت: ما تخمین می‌زنیم که برای استقرار ربات ما در شرایط اطفای حریق واقعی، به حدود ۱۰ سال دیگر زمان نیاز است.

این پژوهش در مجله «Frontiers in Robotics and AI» به چاپ رسید.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: آتش نشان اژدها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۴۸۵۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کدام پرنده رکورد جهانی بالاترین ارتفاع پرواز را در اختیار دارد؟ (+عکس)

وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟

به گزارش یورو نیوز، گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد. 

هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.

این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر می‌رسد، با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.

در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.

دانشمندان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.

کرکس دال روپل

از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.

از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.

این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است. 

این گونه از کرکس‌ها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.

مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است. 

دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.

این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.

کانال عصر ایران در تلگرام